EMİRGÂN KORUSU

 

01.04.2023

Geçen cumadan beri çok hastayım. 

Grip değilim ateşim çıkmadı ama sanırım soğuk aldım. 

Müthiş halsizlik, burun akıntısı, ses kısılması, öksürük normal nezle belirtileri.

Ama bu sefer beni mahveden daha önceden hiç bilmediğim yaşamadığım bir bacak ağrısı oldu. 

İlk günler o kadar yoğun bir ağrı vardı ki bacağımın neresinin ağrıdığına bile karar veremedim. 

Bu hafta ders anlatamadım hep sınıfta  oturdum malesef.

Evde iken ise sadece yattım. Uyudum uyudum. Allahım günlerim hep uykuda geçti.

Çünkü ne zaman ayaklansam 5 dakika sonra bir baş dönmesi ve aşırı halsizlikle yatağa geri düşüyordum. 

Bu bir iki gündür biraz daha iyiyim. En azından yürürken bağıra bağıra ağlama isteğim geçti. Daha rahat yürüyorum ama yine de aslında iyi değilim. 

Bu sabah erkenden gayet dinç uyandım. 

Hava çok güzeldi. 

Tam bir bahar havası mis gibi...

Tam gezmelik boğazda yürümelik bir hava.

Aslında hiç mi hiç evden çıkasım yoktu.

Başta ayağım iyileşsin öyle giderim dedim ama sonra Defne'yi bu güzel havada evde tutmak ona haksızlık olur diye düşündüm ve bu güzel nisan sabahını değerlendirmeye karar verdim.

Defnecik tabii ki dışarı çıkma haberine çok sevindi hemen babasını aradı o da ben de gelirim tamam dedi. 

Bir oh çektim. Çünkü gerçekten bacağım ağrıyor ve bu halde araba kullanmak istemiyorum.

Hep beraber bugün Emirgân Korusu'na gittik.

Emirgân Korusu her zaman ki gibi.

Henüz laleler tam çıkmamış. 

Ağaçlar henüz kuru ama bu sayede aralardan  boğaz güzel görünüyor. 

Evet laleler tek tük açmış ama onun yerine sümbüller papatyalar var. 

Önce manzaraya baktık sonra parka geçtik. Defnecik babası ile baya oynadı hopladı zıpladı. Küçük sevimli bir oğlak gibiydi bugün Defnecik. Kemal'le beraber bir şeyler yaptığımızda öyle mutlu ki. Ya da babası ile birlikte iken böyle bilemiyorum. 

Ben de onlara ayak uydurmaya çalıştım. Hiç oflayıp puflamadım. (Ama ayağım çok ağrıdı.) Korunun keyfini çıkarmaya çalıştım. Her zamankine göre epey az yürüdüm ama olsun böyle de güzel bir gün oldu.

Bugün huzurlu bir gündü.

Bugün canım babacığımı bol bol andım. Yaşlı insanların halinden anladım.

Sahile de indik hava bozmuştu ve çok rüzgârlı idi. Fazla durmadık eve geldik.

Defne bugün babasında ama bugünümü hiç de iyi değerlendiremiyorum.

Hem bacağım ağrıyor hem başım çatlıyor hem de midem ekşidi. Of inşallah bir an önce sağlığıma kavuşurum. Evde biraz işleneyim dedim ama yok yapamıyorum.

Yattığım yerden bunları yazıyorum. 

İnşallah bir an önce iyileşirim.