Bitkiler > Ballıbaba taķımı > Zeytingiller > Leylak
Plantae > Magnoliophyta > Magnoliopsida > Lamiales > Oleaceae > Syringa > S.vulgaris
Karar vermiştim. Artık söylenmek oflamak puflama yok.
Bu bezginlik canından bezmişlik halimden gına geldi.
Hastalıklar hastalıklar...
Bunlardan da bıktım.
Canlanmak için elimden geleni yapacağım.
Öncelikle bundan sonra erken yatacağım. Kaç gündür 12'den önce yatıyorum gerçekten de.
Sonra su içmeye başladım. Uzun zamandır su içemiyordum.
Biraz daha beslenmeme dikkat edip sağlıklı salata baklagiller vs yedim mi daha iyi olacağıma eminim.
Dün annemi otogara bıraktım. Memlekete döndü annem.
Bugün yavaş yavaş yormadan biraz iş yaptım. Açıkçası bugün pek de içimden gelmedi iş yapmak. Sadece buzdolabını düzenledim. Birinci makinayı çalıştırdım bitmesini bekliyorum galiba 2. defa da çalıştırırım çünkü o kadar çok bulaşık çıktı ki çıkan bulaşıklar 2. makineyi de doldurur.
Aslında güzel şeyler yazmak istiyorum ama...
....
06.05.2023
Annem gideli epey oluyor.
Bu yazıyı yazmaya başlayalı neredeyse 10 gün geçmiş.
Gerçekten de bu geçen 10 günde kendime bir çeki düzen verdim.
Akşamları erken yatıyorum.
Su içiyorum.
Evimi tertemiz yaptım.
Sağlıklı yemekler yapıyorum.
Defne'nin beslenmesine dikkat ediyorum.
Defne'nin eğitimi ile ilgileniyorum ki bir çocuğa birşey öğretmek bir alışkanlık kazandırmak ne zor Allahım.
Kısaca normalleşme sürecine girdim.
Bacağımın ağrısı ise neredeyse %80 oranında geçti. Bazı geceler ağrıdan uyuyamıyorum ya da ağrıdan gece uyanıyor uykuma devam edemiyorum. Ama geçenlerde bir gece rahat rahat deliksiz uyudum. Demek ki ağrımadan da bir gece geçirebiliyorum.
Sosyalleşme çabalarımda da biraz gelişme kaydettim. Mesela artık direkt eve gelmiyorum teneffüslerde kızlarla biraz muhabbet ediyorum.
Mesela dün okulda yarınki kahvaltı için isim topluyorlardı. Önce tereddüt ettim sonra sosyalleşme fırsatlarını kaçırmama kararımı hatırlayıp tamam geliyorum dedim.
...
Bugün sabah hava kötüydü. Biz de Defne ile evde geçirdik. Ruh sıkıcı bir gündü. Benim içimin karanlığı dışarı sızdı ki Defne pek çok şeye bahane bulup bulup ağlaya ağlaya öldü. Ona hiç kızamadım bile. Belki ben de ağlasam biraz rahatlardım..
Defne şimdi yattı hatta uyudu bile.
Canım melek kızım...
O kadar seviyorum ki onu.
Biraz bir şeyler yazmak istedim. Taslaklarda bunu buldum.
Ama galiba içim gibi yazılarımda kasvetli.
En iyisi burada bırakayım.
Leylak hatırası için tıkla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder