Canım, kızım, Defne Ferahcım... İyi ki doğdun. Rabbim seni bana hediye etti, hayatımın en değerli hediyesisin, çok şükür...
Defne Ferah'la bir haftayı geride bıraktık. Bu hafta durup durup kuzucuğumu seyrediyorum. Ellerini ayacıklarını kaşını gözünü hayretle inceliyorum. Rabbim herşeyini yerli yerinde mükemmel yaratmış, nasıl da güzel yaratmış.
Durup durup Allah'a şükrediyorum.
Bazen inanamıyorum varlığına, kalkıyorum koltuktan, beşiğin yanına tekrar tekrar gidiyorum, bakıyorum bakıyorum ama bir türlü inanamıyorum.
İlk haftamız ikimiz için de zorlu bir süreçti. Defnecik hayata alışmaya çalışırken ben de ameliyat ağrılarımın geçmesi ve yeni hayat düzenime alışmaya çalışma çabalamalarımla geçti.
Uyku düzeni benim için en çok değişen şey oldu. Çünkü Defnecik sürekli emmek istiyor, bazen yarım saatte bir bazen emdikten 15 dakika sonra. Olur da ara iki saati bulursa biraz dinlenebiliyorum. Ben bu durumu sütümün olmamasına bağladım. Ama emdikçe süt gelirmiş nitekim öyle oldu. Sütüm zamanla çoğaldı.
Defne Hanım acıktığında ellerini yemeğe çalışıyor.(Ne zaman acıkacağı da hiç belli değil. Bazen emdikten 15 dakika sonra yine acıkıyor.) Sonra da basıyor çığlığı ve ne yaparsan yap susmuyor. Hiç bir şeyle oyalanmıyor. Ne zaman memeyi verirsem anında susuyor. Bazen 1 saat boyunca emiyor. Mümkün değil bırakmıyor memeyi.
Defne Hanım acıktığında ellerini yemeğe çalışıyor.(Ne zaman acıkacağı da hiç belli değil. Bazen emdikten 15 dakika sonra yine acıkıyor.) Sonra da basıyor çığlığı ve ne yaparsan yap susmuyor. Hiç bir şeyle oyalanmıyor. Ne zaman memeyi verirsem anında susuyor. Bazen 1 saat boyunca emiyor. Mümkün değil bırakmıyor memeyi.
Yeme düzenim de çok değişti. Sütü artırdığı söylenen meyve suları lohusa şerbeti tatlılar bisküviler yani kilo yapıcı her şey girdi hayatıma. Çok sevdiğim çay ise hayatımdan tamamen çıktı. Çayın hayatımdan çıkması uykusuzluk da birleşince ile baş ağrısı geldi. Zamanla bünyemin alışacağını düşünüyorum.
İlk günler yataktan kalkmak bir işkence idi -malum sezaryen- Yatarken nefes almakta güçlük çektiğim de oldu. Ama gün geçtikçe daha iyi oluyorum.
İlk bir hafta günler gecelere karıştı. Nasıl geçti bu bir hafta... Özetle Defne Ferah'ı emzirmek, Defneyi uyutmaya çalışmak ve ameliyat etkilerini bertaraf etmeye çalışarak geçti.
Özetle hayatımın merkezine Defne Ferah oturdu. Gecem gündüzüm oldu. Bebek büyütmek zor iş. Onun bir gülümsemesi ise her şeye değer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder