ELMA AĞACI

 

Parkımızda genellikle benim oturmayı tercih ettiğim bankın arka tarafındaki elma ağaçları bir de baktım ki  sessiz sedasız bir anda çiçeklerle donanmış.

Geçen yaz daha olmamış ama buna rağmen  oldukça lezzetli minik elmalarını yemiştik. 

Böylece Defnecik ve pek çok çocuk ağaçtan elma toplama zevkini de tatmıştı.

Şimdi de minik ağacımızın mükemmel çiçeklerini gördük.

Ben de ömrümde böylece  ilk kez elma ağacı çiçekleri gördüm.

Mükemmelmiş...

O kadar güzellerdi ki 

mümkün olsa herbirini ayrı ayrı koklayıp herbirinin ayrı ayrı  fotoğrafını çekecektim.

Şu güzel pembe beyaz çiçeklere  bakıp bakıp şair olunur. 

Ben olsam  umut dolu güzel şiirler yazardım.

Ama benim  bu akşam  aklıma hep hüzünlü olanlar geliyor.

 

Pembe beyaz demişken Cahit Kulebi'nin şiirini de buraya almadan geçmeyelim.

Bu yazıyı yazarken pembe ve beyazları düşünürken aklıma ara ara babamın  söylediği bir dize geldi;

Gerçi bu güzel bahar günleri ile ne alaka ama

"Esiyor rüzgar acı acı

Nasıl geçireceksin bu kışı

Elma ağacı? "

Antoloji.com'a.girdim böyle bir şiir varmış gerçekten de... 

Aslında bugün buraya sabah yürüyüşümü yazmak için geldim

Elma ağacı araya girdi. 

Fotoğraflar şiirler  derken baya uzun bir yazı  oldu galiba...

Bugün sabah erkenden kalktık.

Hava çok güzeldi. 

Daha kimseler uyanmamışken

 sabahın ferahlığı varken 

ve gölgeler henüz uzunken 

çimlerin üzerindeki çiğler henüz kurumamışken

yani ki vakitlerin en güzelinde

Defne'yi erguvan turuna çıkardım .  

Son anda annem de bize katıldı.

Bizim sitenin üst  adasında  yoldan çok  güzel görünen  erguvan ağaçları var. 

Her sene erguvan mevsimi, çıkayım da şu  ağaçları bir  yakından göreyim  fotoğraflarını bir çekeyim diyordum ama sonra hep üşeniyordum.

Bu sene artık gidecek başka bir yer de olmadığından sitemizin erguvanlarını sonunda görmeye gittik.

 

 Dönüşte bizim bahçenin biricik erguvanına da selam verdik, es geçmedik.

Bir de bizim sitede ilk kez bir gelincik gördüm.

Herkese bol çiçekli bol huzurlu mutlu umutlu baharlar...