Bugün buraya, Başakşehir 4. Etap'a öğrenci getirdik. Üniversite tanıtım günleri varmış.
İçerisi tıklım tıklım. Yüzlerce, otobüs otobüs öğrenci. Nefes alamadım dışarı çıktım.
Fuar alanının tam arkasında bekarken 8 yıl boyunca oturduğum ev var.
Kalabalıktan eski evimin bahçesine kaçtım.
Çam ağaçlarının altında bir banka oturdum. Bir yandan kuş seslerini dinliyorum bir yandan da bunları yazıyorum.
İlk evim, sığınağım. Her günü ayrı bir mutluluk hatırladığım güzel evim.
2012'de taşındım buradan. MEB'e geçmiş Mardin'e tayinim çıkmıştı. Aradan neredeyse 7 yıl geçmiş.
Bu süre zarfında her şey yerli yerinde kalmış. Sadece ağaçlar kocaman olmuş. Her yanda tatlı huzur verici bir gölgelik var. Tepemde bir saksağan habire aşağı dal kozalak atıp duruyor. Diğer bir saksağanla kavga ediyor sanırım. Her yandan kuş sesleri geliyor. Kumru serçe saksağan karga ve bilmediğim başkaca kuş sesleri.
Buradan ayrıldıktan sonra başka hiç bir yerde görmediğim çin manolyam hâlâ aynı boyda ve hayret ki hâlâ çiçeklerini dökmemiş.