Bu bunaltıcı havalarda yapılabilecek en güzel şey eve kapanıp kitap okumak, belgesel izlemek, müzik dinlemek ve iftarı beklemek. Yukarıdaki kitabı okuyorum bugünlerde. İlk kez Orhan Pamuk'la stajer öğretmenken tanıştım. Bir öğrencim getirmişti okumam için. Kara Kitap o zamanki baskısında kapağı kapkara bir kitaptı. Açtım 2 sayfa okudum, sıkıldım. Ama öğrencime de geri okumadan iade etmeye gönlüm razı olmadı. Ben de her gece ödev olarak 2 sayfa okuyup öyle yatıyordum. Kitap hiç bitmeyecek gibi görünüyordu. Böyle 1-2 hafta geçti. Zamanla kitabın içine girdiğimi, olayları anlamaya başladığımı, kitapta kendimden çok şey olduğunu fark etmeye başladım. okudukça daha da girdim romanın içine. Bir müddet sonra kitabın geri kalan yaprakları azaldığını farkettim ve üzülmeye başladım. Bu kitap hiç bitmesin ben her akşam yatmadan önce 20 30 safya okuyayım ve bu iş ömrümün sonuna kadar sürsün istiyordum. Sonra nihayet kara kitap bitti. Kapağını kapattım rafa koydum - o anı hiç unutmuyorum - kitaba bakıyordum bir an korktum çünkü kitap bana fısıldıyordu. Gerçekten... Fısıldadığını duydum, irkildim ... Allahım ne oluyor dedim. Günlerce fısıltılar kafamın içinde dönüp durdular.. Kitabı öğrencime iade ettim; bu arada henüz Lise 2 . sınıf öğrencisiydi. ( ne kaliteli öğrenciler tanımışım yahu) Sonra ben kara kitap da dahil diğer Orhan Pamuk kitaplarınının neredeyse hepsini okudum. Hepsini sevdim diyemem. Kara Kitap çok özel benim için .. İstanbul'u da -İstanbul sevgimden belki- yine çok beğendim derken Kar, Benim Adım Kırmızı , Masumiyet Müzesini de beğenerek okudum . Yeni Hayat'ı anlamadım. Cevdet Bey ve Oğullarını başladım bitiremedim , Saf ve Düşünceli Romancı ilk kısımları tamam da sonradan yazar olmak isteyenler için daha uygun gibi, (bunu da bitiremedim yani) Ha burada Orhan Pamuk okuduğum için çok eleştirildim. Bazı arkadaşlarım Orhan Pamuk'un çok abartıldığını aslında o kadar da iyi edebiyatçı olmadığını söylediler (Ama bunu söyleyenler onun hiçbir kitabını okumamıştı) Benim çok sevmem de sinirlerine dokunuyordu herhalde... Nobel ödülünü aldığında da direk gözler üstüme çevrildi, hedef oldum, eleştirildim..
Son olarak Manzaradan Parçalar kitabını okudum ve bu kitabı da cok sevdim bu kitapta da kendimden çok şey buldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder