Kardeşim eşiyle birlikte Türkiyeyi karış karış gezmiştir. Dün Eylem "Boğaz çok güzel eşsiz, burada bir yürüyüş insana çok iyi geliyor, tüm o trafiği çekmeye değer" demesi benim için çok anlamlıydı.
Burada biraz yürüdükten sonra Küçüksu'ya doğru yola çıktık. Çubuklu sahilinden geçerken park etmiş çok güzel bir araba gördük. Ege Boracığım arabayı yakından görmek isteyince de orada da mola verdik. Güneş batmak üzereydi. Balıkçıların oltalarında 7-8 balık sallanıyordu. Semaverciler yeni çay demliyorlardı. Bir sürü insan kimi balık tutuyor, kimi spor yapıyor, kimi geziniyor, kimi düşünüyordu. Herkez farklı farklı işlerle meşguldu, herkez çok ama çok farklıydı. Ortak olan şey akşamüstü güneş batarken boğazın muhteşemliğine herkezin hayran hayran bakmasıydı.
Buradan ayrılıp Küçüksu Sabancı Ögretmen Evine geldik. Deniz kenarında hiç masa yoktu çok üzüldüm derken birileri kalktı, sevinçle hemen oturduk. Manzara o kadar güzeldi ki... Bir tarafta Fatih Sultan Mehmed Köprüsü, Anadolu Hisarı, Göksu Deresi, öbür tarafta Küçüksu Kasrı, Tepenin birinde Kandilli Kız Lisesi, karşıda Rumeli Hisarı Aşiyan, Boğaziçi Üniversitesi, Bebek sırtları, muhteşem Nehr-i aziz Boğaziçi. Hemen yanıbaşımızda hareketli deniz. Enfes akşam yemeğimiz bu manzara ile daha da güzelleşti.
Baya oturduk. Boğaza doyamadık. Bıraksalar sabaha kadar otururduk. Güzel kızım Defneciğim de sakin sakin gece boyunca uyudu.
11-30 gibi başlayan eve dönüş yolculuğumuz gece 1-00 e kadar sürdü. Kardeşim trafiği görünce hayretler içerisinde kaldı. Hem hafta içi hem gece yarısı hem de bayram değil seyran değil bu bu nasıl bir trafiktir anlayamadı. Eylem memleketimizin kıymetini bilelim deyip durdu.
Yine de bu sıcakta gidiş dönüş 5 saatlik trafik çilesine rağmen sabah uyandığımızda ağzımızda hala gecenin güzelliğinin tadı vardı.
En kısa zamanda yeniden gitmeye karar verdik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder