Hem bahar geldi, hem hastalıklarım baya geçti; dinçleştim hem de artık düzenli ilaç kullanıyorum, D vitamini demir B12 hapları, onlar da iyi geldi galiba... Böylece kendimi dinç ve mutlu hissediyorum bu aralar... Defne ile yaşamak artık daha kolay. Evet bazı geceler hâlâ kucakta uyuyor, yeme alışkanlığı hâlâ oturmadı ama en azından laftan anlamaya başladı ve onunla oyun oynadığım müddetçe sorun yok. Bazı akşamlar erkenden uyumak istiyor. Böylece bana da kendimle ilgilenecek vakit kalmaya başladı.
Bugünlerin geleceğini hiç sanmıyordum. Yavaş yavaş normal yaşama geri dönüyorum yani Allaha şükür.
Geçen Bir Dinozorun Anılarını okumuştum şimdi de devamı olan Bir Dinozorun Gezilerini kaçıncı kez bilmiyorum okudum.
Mîna Urgan benim gibi bir kedisever.... Bu kitapta kedilerini anlattığı bölümlere bayıldım.
" Belirli bir kültür düzeyi ve duyarlılık şarttır kedileri tutkuyla sevebilmek için. Kaba saba bir hödüğün kedi sevmesinin yolu yoktur."
Mavi yolculuklarını anlattığı bölümlerden çok etkilendim ve şu anda en büyük hayallerimden biri emekli olduğumda bir tekne alıp Akdenizin Egenin her biri koyunu her bir kasabasını göre göre senelerce süren bir seyahate çıkmak.
Amerika gezileri ve Rusya seyahatleri ise hiç ilgimi çekmedi, oralara gitmeyi hiç düşünmediğimden herhalde...
Güzeldi... Şekerinizin düştüğü bir zamanda yenen ferah bir sütlü tatlı gibiydi. Güzel bir tat bıraktı hayatımda. Herkese tavsiye ederim. Bol kitap okumalı günler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder