4. AY AŞISI...

Bugün 4. Ay aşısını oldu benim minik serçem...  Aşıdan sonra huzursuzdu. Yaklaşık 4-5 saat sonra çok ağrısı oldu. Çok ağladı.

 Gözümün önünden gitmiyor o bişeyler yap bakışı.  

Diğer aşılarında ve topuk kanı alınırken  ağlamamak için kendimi zor tutmuştum. Bu sefer aşıda daha güçlüydüm. Zaten çok az ağladı. 

Ama bu akşam üstü o ağlama yok mu ömrümden ömür gitti. Defne'nin yanında sakin davrandım güçlü durmaya çalıştım teselli ettim. Fitili koyarken de 2. ay aşısında yaptığım hatayı tekrarlamayayım diye çok sakin ve yavaş davrandım. Fitili çok rahat ve hızlı yerleştirdim. Geçen aşıda fitilin çoğu elimde erimişti 10 dakika falan uğramıştım çocuğum ağlaya ağlaya helak olmuştu. Bu sefer kulağımı kapattım, daha profesyoneldim. Tecrübe başka birşey...  10-15 dakika sonra sızdı kaldı yavrucak. 

Ağlama krizi gelmeden önce emzirirken uyuyakalmıştı ben de çay koymuştum. Yemek ısıtmıştım. Defne ağlarken o kadar yıprandım ki iştahım tamamen gitti ne çayımı içebildim ne yemeğimi yiyebildim.

Minik meleğim uyuyakalınca  koltuğa oturdum. Sinirlerim öyle bozuldu ki doya doya ağladım. Ağlamaktan gözlerim balon gibi oldu.

Parasetamolun etkisi ile bebiş baya derin ve rahat uyudu. Bana gelince bir anda her yerim kırıldığı, midem ağrıdığı ve kendimi çok hasta hissettiğimden öyle oturdum kaldım. Akşam eşim spordan gelince etrafı topladı yemek hazırladı. Benim meşhur iştahımdan eser kalmamıştı.

Gece yatakta uyuttum sürekli uyanıp ateşini kontrol ettim.  Her 1.5-2 saatte uyandı. Üstünü aç ateşi var aman elleri yüzü soğumuş yeniden ört emzir derken sabah oldu. Bugün iyi görünüyor. Eskisi gibi olmasa da sabah cıvıldadı gülücük de atıyor.

Çok şükür 4. ay aşımız da böyle geçti.