12 Eylül 2014 Cuma
MR...
Bugün MR'ım vardı. 3 ay öncesinden randevu almıştım. Bakırköy Sadi Konuk hastanesine gittim. Hiç sıra beklemedim, işlemlerimi hemen yaptılar. MR odasında gayet sevecen bir görevleri -sizi çağıracağız dışarıda bekleyin dedi. Öğle arası geldi ama ara vermediler. Bekleme odasında ağlayan bebekler, acı çeken yaşlılar, sedyede gencecik delikanlılar gördüm; içim acıdı. Hekimlik gerçekten çok kutsal bir meslek, insanların acılarına çare bulmaya çalışıyorlar. Yaklaşık 1 saat bekledikten sonra çağırdılar. Soyunma odasında rahatça üstümü çıkardım, yeşil renkli hasta kıyafeti giydim ,odada çantamı bıraktım odanın anahtarını da yanıma aldım. Gayet sakin rahatlatıcı bir şekilde işimi gördüm.
Bu sırada hastanelerin önceki halleri aklıma geldi. Bundan 15 yıl önce hastaneye gitmiştim ciğer filmi gerekiyordu. hasta bakıcıya benzeyen ( doktora hiç benzemeyen) biri soyun gel dedi. Hiç unutmuyorum o sinir adam bir de kapıyı açıp içeri bakan 3 adamla birlikte 4 kişi bizim memişleri bir güzel gördü. O kadar sinir olmuştum ki tamam çıplak çekmek zorundalarsa o röntgen cihazına kadar çıplak yürümek zorunda değilim. Bir paravan yapmak bu kadar mı zor hem içeride hasta olduğu bilindiği halde o dış kapı niye zırt pırt açılıyor madem paravan yok bari bir bekçi koy kapıya. Orası hastane ben de hastayım diye elaleme her tarafımızı göstermek zorunda mıyız diye resmen sinir krizi geçirmiştim. Nasıl günler geride kalmış insaniyete doğru sıçramışız resmen -öyle hissettim bugün-
Bir keresinde de Koşuyolu Altunizade taraflarında bir hastaneye gitmiştik. Kan verdim sonra tüpü elime -tutuşturdular bunu laboratuvara götüreceksin dediler. yani çok acayibime gitti -ya yolda düşürürsem, neden bütün tüpleri bir yerde toplayıp da bir görevliyle indirtmiyorlar ...- Sebep sonradan anlaşıldı tabii. Lab' a girişte galoş giymen gerekiyormuş, tabii ki galoş için bir ücret ödüyorsunuz. eee sonra bir kaç saat sonra laba bu sefer sonuç için yine giriyorsun yine galoş yine para... Hey allahım hey ne günler geçmiş.
Daha pek çok hatırlamak istemediğim kötü hatıra... Umarım hepsi geçmişte kalmıştır. ve umarım mr sonuçlarım iyi çıkar.
* Yukarıdaki resme gelince ...Konu ile hiç alakası yok. Böyle can sıkıcı bir konuya böyle çok sevdiğim bir resim ekleyeyim dedim. Resim beauty facebook sayfasından alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder